Анасдан розияллоҳу анҳу ривоят қилинади.
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида бир киши ўтирган эди. Унинг олдидан бир одам ўтиб қолди. Шунда у: «Эй Аллоҳнинг Расули, мен мана бу кишини (Аллоҳ учун) яхши кўраман», деди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам унга: «Буни унга билдирганмисан?» дедилар. «Йўқ», деган эди, «Билдириб қўй», дедилар. У унинг ортидан етиб бориб, «Мен сени Аллоҳ учун яхши кўраман», деди. Шунда у: «Мени яхши кўришингга сабабчи бўлган Зот сени ҳам яхши кўрсин», деди».
Абу Довуд ривояти.
وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ الله عَنْهُ، أَنَّ رَجُلًا كَانَ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ، فَمَرَّ رَجُلٌ، فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ؛ إِنِّي لأُحِبُّ هَذَا، فَقَالَ لَهُ النَّبيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «أَأَعْلَمْتَهُ؟» قَالَ: لَا، قَالَ: «أَعْلِمْهُ» فَلَحِقَهُ، فَقَالَ: إِنِّي أُحِبُّكَ في اللهِ، فَقَالَ: أَحَبَّكَ الَّذِي أَحْبَبْتَنِي لَهُ. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ [5125].