951. Яна у кишидан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир маййитга жаноза намозини ўқиб:
«Аллоҳумма, анта Роббуҳаа, ва анта холақтаҳаа, ва анта ҳадайтаҳаа илал Ислаам, ва анта қобазта рууҳаҳаа, ва анта аъламу би сирриҳаа ва ъалааниятиҳаа. Жи’наа шуфаъаа’а лаҳу, фағфир лаҳу», дедилар.
* Маъноси: «Аллоҳим, Сен унинг Роббисан, уни Ўзинг яратгансан, Ўзинг Исломга ҳидоят қилгансан, Ўзинг руҳини қабз қилгансан, унинг сирию ошкорасини Ўзинг биласан. Биз унга шафоатчи бўлиб келдик, уни мағфират қилгин».
Абу Довуд ривояти.
Шарҳ: Бу ҳадисдан Якка Аллоҳга ибодат қилиб ўтган кишиларга мағфират ва уларни хатосини ўтиб юборилишини сўраш мумкинлиги билинади. Банданинг бошқа бандага гувоҳлиги зоҳири эътибори билан бўлади. Ички ботинини эса, сир ва ошкорани билувчи Зотга топширилади.
951 – وَعَنْهُ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ فِي الصَّلَاةِ عَلَى الْجِنَازَةِ: «اللَّهُمَّ؛ أَنْتَ رَبُّهَا، وَأَنْتَ خَلَقْتَهَا، وَأَنْتَ هَدَيْتَهَا للإِسْلَامِ، وَأَنْتَ قَبَضْتَ رُوحَهَا، وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِسِرِّهَا وَعَلَانِيَتِهَا، جِئْنَا شُفَعَاءَ لَهُ، فَاغْفِرْ لَهُ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ [3200].