1470. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Ким тонг отганда ва кеч кирганда юз марта «Субҳааналлоҳи ва биҳамдиҳи»* деса, у айтганча айтган ёки ундан кўпроқ айтган одамдан бошқа ҳеч ким Қиёмат куни ундан ортиқ савобни келтира олмайди».

* Маъноси: «Аллоҳни поклаб ёд этаман ва У Зотга ҳамд айтаман».

Имом Муслим ривояти.

Шарҳ: Тонг ва кечки вақт инсон ҳаётида алоҳида аҳамиятга эга. Тонг билан бошланган янги кун кечгача яшаш учун кураш билан овора бўлинади. Кечгача турли инсонлар билан муомала қилинади. Кечки пайт ўзи ва оиласи билан бирга бироз дам олади ва ухлайди. Шундай икки турли ҳаёт даврасида Аллоҳни эслашни унутмаслиги ҳамда ибодатлари ва дуолари хусусида оқсамаслиги керак.

«Субҳаналлоҳи ва биҳамдиҳи» зикри инсонларнинг Роббига бўлган ҳамд ва шукр вазифаларини бажо келтириш учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам томонларидан кўп маротаба тавсия қилинган. 

Юқоридаги ҳадисларда бу зикрларнинг кунда юз маротаба айтилишини назарда тутсак, эрталаб ва кечқурун элликта-элликтадан айтилса Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг тавсияларини бажо келтирган бўлади. Бу ерда эрталаб ва кечқурун юзтадан зикр айтилиш керак деб ҳам тушуниш мумкин. Бундай фикрга қуйидагича жавоб беришимиз ҳам мумкин: Ҳадисдаги рақамдан қасд челов эмас, шундай экан ким шароитига қараб қанчалик кўп айтса шунчалик савобга эга бўлади.